Het voorjaar is aangebroken. De levendigheid van het hoge noorden — met vrienden, een klein dorpje, een huisje aan een meer waar ook het sneeuwscooterpad begint — maakte plaats voor een ander houten huisje aan een meer. Douchewater bij de sauna wordt hier opgepompt uit het meer. Drinkwater komt uit een bron, waarvan de slang net op tijd was ontdooid na de winter. Verder alleen een houtkachel, elektriciteit en stilte. Back to basic.
Deze overgang is voelbaar — minder geluid, minder mensen, minder afleiding. Hier, in het midden van Finland, is het stiller. Daardoor lijken de dagen ruimer en de avonden langzamer. Zelfs de vogels klinken luider. Niet omdat ze harder zingen, maar omdat alles eromheen zachter is geworden. Wat blijft, is de aanwezigheid van de natuur. En de klank van binnen, nu het buiten stil is gevallen.
